استفاده از خطوط با سرعت بالا به منظور دستيابی به اينترنت طی ساليان اخير بشدت رشد داشته است . مودم های کابلی و خطوط ADSL دو رويکرد متفاوت در اين زمينه می باشند. تکنولوژی های فوق امکان دستيابی کاربران را با سرعت مطلوب به اينترنت فراهم می نمايند. اينترنت بسرعت در حال رشد در تمامی ابعاد است . تلويزيون های ديجيتالی و پخش تصاوير ويدئويي دو کاربرد جديد در اينترنت بوده که علاقه مندان و مشتاقان زيادی را به خود جلب نموده است . به منظور ارائه خدمات فوق و ساير خدمات مشابه ، کاربران و استفاده کنندگان اينترنت نيازمند استفاده از خطوط بمراتب سريعتر نسبت به وضعيت فعلی می باشند. مودم های کابلی و يا خطوط ADSL عليرغم ارائه سرعت مناسب در کاربردهائی که به آنها اشاره گرديد، فاقد سرعت لازم می باشند.
اخيرا" سازمانها و شرکت های متعددی تکنولوژی VDSL (Very high bit-rate DSL) را مطرح نموده اند. برخی از شرکت ها اقدام به ارائه سرويس فوق در برخی از نقاط کشورامريکا نموده اند. VDSL پهنای باند بسيار بالائی را ارائه و سرعت انتقال اطلاعات 52 مگابيت در ثانيه است . سرعت فوق در مقايسه با DSL (حداکثر سرعت 8 تا ده مگابيت در ثانيه ) و يا مودم های کابلی بسيار بالا بوده و قطعا" نقطه عطفی در زمينه دستيابی به اينترنت از نظر سرعت خواهد بود. نقطه عطف قبلی، گذر از مرحله استفاده از مودم های با ظرفيت 56 کيلو بيت در ثانيه به broadband بود.
سرعت VDSL

عملکرد VDSL ، در اغلب موارد مشابه ADSL است . عليرغم شباهت های موجود در اين زمينه اختلافات متعددی نيز وجود دارد. VDSL قادر به ارائه سرعت 52 مگابيت در ثانيه برای ارسال اطلاعات از اينترنت به کاربر (Downstream) و 16 مگابيت در ثانيه برای ارسال اطلاعات کاربر بر روی اينترنت (Upstream) است. سرعت های فوق بمراتب بيشتر از ADSL است . در ADSL حداکثر سرعت ارسال اطلاعات از اينترنت به کاربر ، 8 مگابيت در ثانيه و سرعت ارسال اطلاعات از کاربر به اينترنت 800 کيلوبيت در ثانيه است . VDSL سرعت بالای خود را مديون محدودتر شدن فاصله بين مشترکين و مرکز ارائه دهنده سرويس فوق است . حداکثر مسافت موجود 4.000 فوت ( 1.200 متر ) است .
شرکت های تلفن در حال جايگزين نمودن اغلب تجهيزات ( مربوط به تغذيه اطلاعات ) به فيبر نوری می باشند. اکثر شرکت های تلفن از تکنولوژی FTTC (Fiber to the curb) استفاده می نمايند. شرکت های فوق قصد دارند که تمام خطوط مسی موجود را تا محلی که از آنها انشعاب گرفته شده و به منازل مشترکين توزيع می گردد، تعويض نمايند. شرکت های تلفن در تلاش برای پياده سازی سيستم Fiber To the Neighborhood)FFTN) می باشند. در روش فوق در عوض نصب کابل فيبر نوری در هرخيابان ، FFTN دارای فيبر مورد نظر تا جعبه اتصالات ( انشعابات ) برای يک همسايه ( مشترک ) خاص است .
با استقرار يک ترانسيور VDSL در منزل و يک VDSL gateway در جعبه تقسيم اتصالات ، محدوديت فاصله کم رنگ خواهد شد. gateway باعث مراقبت از تبديلات آنالوگ به ديجيتال و ديجيتال به آنالوگ که باعث غيرفعال شدن ADSL بر روی خطوط فيبر نوری می گردد. Gatewayداده های ورودی و دريافت شده از ترانسيور را به پالس های نور تبديل تا زمينه ارسال آنها از طريق فيبر نوری فراهم گردد. زمانيکه داده ها برای کامپيوتر کاربر ارسال می گردند، Gateway موجود سيگنال های ورودی از فيبر نوری را تبديل و آنها را برای ترانسيور کاربر ارسال می نمايد. فرآيند فوق در هر ثانيه ميليون ها مرتبه تکرار خواهد گرديد.